Swensens ทำผมเซ็งอีกแล้วครับ

Strawberry fifty Nine ทำผมเซ็ง : ไปกับเพื่อน 3 คนครับ คนก็เยอะตามสไตล์แหละครับ วันศุกร์ 16 กุมภาพันธ์ 2550 สามทุ่มครึ่งครับ แต่คนเต็มร้านเลย

1. ผมต้องหาที่นั่งเอาเอง เพราะพนักงาน เสริฟ ไม่ว่าง และ ไม่แสดงอาการต้อนรับ เลย เพราะยุ่งอยู่กระมัง แต่ว่า ขอให้หันหน้ามาแสดงอาการรับรู้หน่อยไม่ได้เหรอว่าลูกค้าเดินเข้ามาแล้ว แล้วก็ทำหน้าแบบว่า อ๊ะ..สักครู่นะครับ เดี๋ยวจะรีบเคลียร์โต๊ะให้ เงี้ย แต่ว่าไม่มีครับ

2. ไอ้เพื่อนผมเดินไปจนเลยกลางร้าน ก็ไม่มีการเข้ามาต้อนรับ มันมองหาโต๊ะเอาเอง แบบคนไม่สนใจเรื่องของการบริการ เนื่องจากเห็นว่าคนเยอะ



3.เพื่อนสั่งได้รวดเร็ว เพราะ









มันเลือกกันมาแล้ว ผมก็กำลังจะหาสั่งอย่างอื่น ที่ไม่เหมือนกับพวกเพื่อนๆ แต่ว่า พนักงาน (คนในรูปนั้นแหละครับ หน้าหงิกมากๆ ขอบอกครับว่า เห็นได้ชัดเลยว่า หน้าบึ้ง) สุดท้ายผมก็ต้องเลือกไอ้ 59 Strawberry ทั้งๆ ที่ว่าจะสั่งอย่างอื่น ซึ่งราคาแพงกว่าด้วยซ้ำ (อดได้รายได้ผมไปอีกนิดนึง ) แต่ลองคิดดูว่า ถ้าขาดรายได้ไป 30 บาทต่อคน วันนึงลุกค้าซัก 100 คน ก็ 3000 บาทแล้วนะครับ ผมไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะเลือกรส ผมต้องบอกว่า เอาไอ้สามรสที่ติดบนป้ายนั่นแหละครับ (แสดงอาการเล่น ๆ เพื่อพยายามจะลดความตึงเครียดของคุณพนักงานสูงศักดิ์(กว่าลูกค้า) แต่เขาก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย แล้วก็กลับมาบึ้งอีก

4. ไอศกรีมมาถึง แล้วก็อย่างที่เห็นน่ะครับ ละลายมาเลย แย่ครับ รู้สึกแย่ ไปเลย ทั้ง 3 แก้ว ละลายมาหมด ไม่ได้เป็นก้อนมาเลย เป็น แค่ก้อนเหลว ๆ น่ะครับ












































Happiness Never Melt !!! เป็นไงครับ Slogan บน Tiisue ตรงกันข้ามกับสิ่งที่ผมเห็น และ รูปที่ผมถ่ายได้เลยครับ ก็ถือว่าเป็นเสียงหนึ่งของผู้บริโภคผู้ จุกจิกกับงานบริการ นะครับ