พี่แอ๊นท์ กับพี่อุ๋ย เขาจะนัดกันกินก๋วยเตี๋ยวไก่..
ประสาหนุ่มโสด เบื่อห้องพัก ก็เลยขอติดสอยห้อยตามเขาไปด้วย
สมน้ำหน้า....ก๋วยเตี๋ยวไก่ หน้าตึกธนิยะ หมด 555 อยากลงไปช้าเอง
เลยได้พากัน ระเห็จ (คำนี้น่าจะสะกดถูกนะเนี่ย) ไปกินตรงข้าง Bank กสิกร ฝั่งสุรวงศ์
ก๋วยเตี๋ยวไก่ อร่อยอ่ะ เนื้อไก่ตุ๋นเนี่ย
ดูดปรื๊ด ดูดปรื๊ด เลยแหละ เสียอย่างเดียว ไม่ได้ double point ซะเนี่ยสิ
กินเสร็จเดินกลับ พี่เขาจะเดินดูของ..เราก็นะ 19.43 แล้วเนี่ย ยังจะเดินดูกันอีก สมกับความเป็นเพศแห่งการจับจ่ายกันจริงๆ ปล่อยพี่เขาเดินนำไป ไม่ทันตรูก็จะแยกกลับบ้านเลยแหละ
เดินตามหลังพี่สองคนเขาไปเรื่อยๆ เจอป้ายนี้เขียนไว้ที่ร้านอะไรซักอย่าง ตรงสุรวงศ์เนี่ย..ฝั่งตรงข้ามธนาคารกสิกรสุรวงศ์
เขาเขียนว่า " มิเตอร์น้ำอยู่นี่ เปิดได้ หินวางไว้ เปิดได้ ไม่ได้ลงปูน "
คงไม่ได้กลัวหายมั้ง คงแค่ กลัวจะเสียพื้นที่อันแสนจะแพง ของใจกลางเมืองหลวงแห่งประเทศไทย
ถ่ายรูปเก็บไว้.....
เอ้า...ทำไมล่ะ...นึกดูนะ...อาจจะเป็นผมคนแรกเลย ที่เปิดซิง ถ่ายรูปป้ายนี้ในโลกเนี่ย..ใครจะมาถ่ายล่ะ
แต่มันก็ครั้งเดียวในชีวิตนะ เจออะไรก็ถ่ายเก็บไว้ก่อน ชาร์ตแบตได้น่ะ มือถือเนี่ย
ปล...ลองหาคำว่า มิเตอร์เข้าไป...โหย..มนุษย์เรา มันจะอยากวัดอะไรกันมากมายขนาดนี้ฟะเนี่ย มีมิเตอร์ มากมายหลายแบบเลยทีเดียว
แต่จะว่าไปคนคิด ก็เก่งนะ..
แต่คนทำขายสิ...มันฉลาดนะ
เก่งกับฉลาด มันอย่างเดียวกันมั้ยเนี่ย..?
No comments:
Post a Comment